عمرت تا کی به خودپرستی گذرد
تا در پی نیستی و هستی گذرد
می نوش که عمری که اجل در پی اوست
آن به که به خواب یا به مستی گذرد...
پ.ن.۱. آن به که به خواب یا به مستی گذرد...
پ.ن.۲. آن به که به خواب یا به مستی گذرد...
پ.ن.۳. آن به که به خواب یا به مستی گذرد...
خدافظ نیشابور عزیزم!
با اینکه شهری که همیشه بودی دیگه نیستی...
با اینکه تحملت تو این ۱۰ روز از همیه سخت تر بود...
با اینکه سرد بودی... خیلی سرد...
ولی دوستت دارم... تمام جلسات دراویش رو... دف زدن کنار مقبره ی خیام رو... رقص صوفیانه تو خانقاه هاتو... حتی اگه ندیده باشم هم دوستت دارم... ولی باید دور باشم ازت.. از تو و مردمای سخت و کوهستانی... شاید من زیاد دریایی شدم...
۸۸/۰۹/۱۵