~:* بگو سیب... *:~

هرگاه کودکانه دست کسی را گرفتم گم شدم ... آنقدر که در من ؛ هراس گرفتن دستی هست ترس از گم شدن نیست !! پ.ن.0. منبع شعر و تایتل پ.ن.1. خدایا... هیچوقت! هیچوقت! هیچوقت فکری رو که امروز به سرم زد رو به ذهن هیچکس نیار! که گفتم کاش فلانی بیشتر ازین نباشه! که چرا حضورش وقتی اینقدر باعث اذیتم میشه باید همچنان باشه؟!... و همون کافی بود که حس های مختلف "نامردی"، "نمک نشناسی"، "بی انصافی"، "بی احساسی" و "قدر نشناسی" طوری بیاد تو سرم که... پ.ن.2. تقصیر من نیس که! اینکه  تنهایی حوصله م تو خونه سر میره ، اینکه پنیر مزه ی سیر میده، اینکه حتی 360 تا شبکه فارسی هم یه برنامه ی خوب نداره، اینکه هوا افتضاح گرم و خشکه،  اینکه چرا یه معلم فرهنگی نباید بدونه هاله چه بلایی سرش اومده، اینکه از درسا هیچی حالیم نمیشه و حتی حوصله خوندنشونو ندارم، اینکه دیگه حتی فکر کردنم هم نمیاد!اینکه همه ی مسائلی که داشتم بهش میرسیدم رها شدن و دور شدن و دورتر...  تقصیر من نیست! تابستون اینطوریه! کاش پاییز شه و همیشه پاییز باشه! پ.ن.3. :( این همه غر واسه این که حوصله م سر رفته! نه حس موندنه و نه حوصله ی رفتن! متنفرم ازینکه روزام الکی بگذرن! اصلا امروز رو فاز منفی ام! لطفا حتی دلداری هم ممنوع!