الحاقی به پست قبلی...
متوجه شدم که گاهی آدم ها توجه میکنند، نه به خاطر اینکه طرف مقابلشون به این توجه نیاز داره، بلکه به خاطر اینکه خودشون احتیاج دارن که حس "اهمیت دادن به کسی" رو در خودشون بیدار کنن.
برای همین بدون اینکه کسی ازشون درخواست کنه، میرن و به کسایی که تو اون شرایط نیاز به توجه دارن اما شاید فکرشون به تو نرسه، توجه می کنن.
و خب ازونجا که فکر "متوجهٌ علیه" دنبال شخص مورد نظر خودشه، هیچ وقت دیده نمیشی...
و بعد پست شماره 30 رو مینویسی...
شاید حداقل اینجا کسی توجه کرد که کسی به تو توجهی نداره :)
