گریه کردم...
برای بهرام
واسه فرخ
و واسه خودم
پ.ن.۱. خیلی ترسو ام! تقصیر خودم نیست! ذهنیتایی که برام ساختن داغونه
پ.ن.۲. قدرت تصمیم گیریم رو به تحلیله!